De eerste week zit erop! Wat een avontuur, nu al. Op dit moment slaap ik bij de familie van de tandarts van de stichting. Zij heeft vier zussen en woont samen met haar ouders onder één dak, een huis vol dus, maar zeker erg gezellig! Het is een warme familie die meteen erg hun best doen om mij thuis te laten voelen, wat ze aardig lukt.
Nadat ik geïnstalleerd ben in het huis breekt al gauw de eerste dag van mijn coschap aan. De dag begint meteen met een heftige casus van een jongen van mijn leeftijd die al jaren een drugsverslaving heeft. Ik kan mij niet voorstellen hoe dit is, maar aan de emotie van het gezicht van zijn moeder naast hem kan ik wel iets aflezen; hoe het hier gezinnen opbreekt.
Als dokter is het ook vaak je taak om mensen gerust te stellen. Ik zie het Els in de eerste week al vaak doen; met name bij patiënten die een buikvirus onder de leden hebben of een ander virus die griepklachten veroorzaakt. Maar, waar mensen in Nederland wel eens te snel komen, zullen mensen hier wel twee keer nadenken om te komen omdat patiënten soms ver weg (op het land) wonen of omdat ze simpelweg geen geld hebben voor een consult.
Zo kwam er een man van circa 70 jaar oud die binnenkwam met onderbuikpijn sinds drie dagen. Hij had een consult aangevraagd en een echo. Mensen kunnen hier zelf bepalen welk onderzoek ze willen (ongeveer) want ze betalen er zelf voor. Een consult is €5 en een echo €15. Voorafgaand aan ieder consult meten ze alle standaard waarden, zoals bloeddruk, gewicht en lengte. Bijna niemand is hier verzekerd, dus de overheid bied ‘in principe’ gratis zorg aan, maar daar is een wachttijd van gemiddeld 3 maanden en meestal als de mensen hier een dokter opzoeken zijn het geen klachten die 3 maanden kunnen wachten..
Dus, deze meneer wil een echo, maar doctora Els wil eerst graag praten. Een lieve meneer die op het land werkt en al snel toegeeft dat hij, met een behoorlijke bloeddruk, zijn pilletjes die hiertegen 4 jaar geleden zijn voorgeschreven nooit neemt. Zodra zijn blouse omhoog gaat voor het lichamelijk onderzoek komt er meteen een navelbreuk tevoorschijn. Daarnaast lijken zijn handen behoorlijke zwellingen te hebben, lijkend op artrose. Bij navraag geeft hij aan geen pijn te hebben van beide deze dingen. Vervolgens volgt de echo, waarop een enorme leververvetting te zien is. Voor Els niks nieuws, aangezien ze hier (bijna) alles frituren. Naast een forse prostaat zoeken we nog wat verder en zien we een verwijde aorta van 21 mm. Dit mag niet meer zijn dan 15, wat wil zeggen dat meneer een aneurysma heeft in zijn buik. Hem toch maar even op het hart gedrukt dat het wel erg belangrijk is dat hij die pilletjes toch maar gaat nemen, waarop we vervolgens nog zijn urine controleren op de blaasontsteking waarvoor hij eigenlijk kwam..
Verder in de week beginnen nu de projecten in de wijk weer op te starten na de pandemie. De pandemie heeft grote gevolgen gehad voor de wijk waar de stichting in staat. Wat mij is verteld, is dat kinderen niet de mogelijkheid hadden om onderwijs online te volgen en dus maar zijn gaan werken of de straat zijn opgegaan zonder het onderwijs af te maken.
Dus, Els is erg blij dat er eindelijk weer iets voor de wijk kan worden gedaan! Deze week staan er zelfs drie op het programma.
De eerste is een bezoek aan een basisschool waar gratis maandverband wordt uitgedeeld om te voorkomen dat jonge meiden thuis moeten zitten en daarmee een achterstand oplopen, omdat ze geen geld hebben om deze producten te kopen. Het bezoek komt inclusief een praatje over SOA’s erbij van de verloskundige van de kliniek. Als dit op dit moment niet verteld zou worden, zouden ze waarschijnlijk hier nooit voorlichting over krijgen want het ligt hier nogal gevoelig. Daarnaast was er de vuurdoop voor de ‘club voor ouderen’ om de eenzaamheid te verminderen.
Het derde project was een samenwerking met studentes van de universiteit die Voeding studeren. Afgelopen weken zijn veel moeders gevraagd om mee te doen aan hun onderzoek. In ruil daarvoor krijgen zij een gratis consult van een student met tips over voeding. Als het gratis is, willen ze erg graag investeren in hun kinderen (mits ze tijd hebben om te komen en ze het consult niet zijn vergeten;))!
