Nieuws

Details

Gepubliceerd: 05 november 2019

De stichting La Sonrisa Naranja in Ecuador heeft belangstelling voor de aankoop van een stuk grond dat is gelegen op een plek waar de medische hulp hard nodig is. In dit geval is dat Monte Sinaï. Daar zijn de meest arme mensen gaan wonen, hoewel daar nog niets is: geen waterleiding, riolering en andere zaken en ook geen medische zorg. Juist omdat daar nog niemand woonde, namen ze een stukje grond in beslag, want een mens moet toch ergens wonen.

De gemeente heeft hier toen niets tegen ondernomen met als gevolg dat - als heel veel mensen dat tegelijk doen - het moeilijk is om ze er weer af te krijgen. De mensen wonen er wel, maar de grond is nog steeds van de staat. Het enige wat de staat dus kan doen is legaliseren.

Nu er dus veel mensen wonen, onderzoekt de staat wie er wonen om in ieder geval inzicht te hebben in de naam en identiteit. Na registratie krijgen de mensen dan een certificaat en na veel onderzoek en administratie worden in het kadaster deze mensen gekoppeld aan de grond (wat dus niet betekent dat ze eigenaar van de grond zijn).

Het eerste stuk grond dat onze aandacht trok was wel bij de gemeente bekend, maar nog niet geregistreerd. We hebben de man waaraan de grond gekoppeld was, weten op te sporen. Deze meneer heeft alles in het werk gesteld om eigenaar te worden. Maar toen dat eenmaal gelukt was, wilde hij het niet meer aan ons verkopen. Hier zijn maanden en maanden van wachten, praten en onderhandelen aan vooraf gegaan en toen stonden we weer op nul.

Niet getreurd; na goed zoeken vonden we weer een stuk grond. Eigenlijk nog beter dan het eerste. De eigenaresse van dat stuk grond kon wel diverse documenten overleggen, o.a. het recht van bruikleen, maar er was nog niets gelegaliseerd bij de gemeente. En dat is het volgende probleem: Stel dat deze mevrouw waarschijnlijk over een paar jaar de eigenaresse wordt, dan mag ze het de komende 10 jaar nog steeds niet verkopen; zo zijn de regels. Dus zelfs als ze te goeder trouw is en het wil verkopen dan mag ze dat niet. Dat risico is te groot voor de stichting. Dus hebben wij ook nu weer afgezien van de koop.

Maar wat nu?

Optie 1: Ergens anders een stuk grond kopen waar alles wel gelegaliseerd en geregistreerd is.

Voordeel: Zekerheid dat het stuk grond van jou is.

Nadeel: Noodzaak van medische zorg minder groot omdat veel al geregeld is op die plek.

               Het is daar natuurlijk veel duurder omdat het al een ontwikkeld gebied is.

Optie 2: Aankloppen bij ministerie van huisvesting en een stuk grond in bruikleen vragen of gedoneerd krijgen.

Voordeel: medische zorg bieden aan mensen die het nodig hebben

Nadeel: het is (nog) steeds niet ons eigendom.

Het bestuur heeft daarom de stichting in overweging gegeven om vooralsnog te zoeken naar een stuk grond dat:

- In de directe omgeving ligt van mensen die medische zorg nodig hebben en waar dat nog niet is.
- In beheersbare omgeving van de huidige kliniek, dus niet uren daar vandaan
- Als er sprake is van bruikleen, dit voor tenminste 20 jaar is

Verder vraagt het bestuur de mogelijkheden te onderzoeken van een mobiele locatie.

Details

Gepubliceerd: 31 oktober 2019

Begin oktober was het politiek erg onrustig in Ecuador. Door de verdubbeling van de dieselprijzen staakten de boeren, werden wegen geblokkeerd, gingen de scholen dicht en de winkels niet meer bevoorraad. Hamsteren was geboden, maar waar niet is, kan niet ingekocht worden.

Voor stewardess Barbara van KLM een reden om contact op te nemen met de stichting in Guayaquil met de vraag of er nog eten nodig was voor Els en haar gezin. Heel attent !! Els kon gelukkig haar voorraad tonen, maar dat weerhield Barbara er niet van om enige dagen later te melden dat er een pakket voor hen klaarlag in het hotel. Toen het weer rustig was, kon dat opgehaald worden en wat schetst de verbazing: een doos vol lekker met stroopwafels, pepernoten en speculaas! Dank stewardess Barbara van KLM!! Wat een service!!

Details

Gepubliceerd: 25 oktober 2019

Donderdag 24 oktober bezocht de ambassadeur Nathalie Lintveld, samen met de honorair Consul Egbert Spaans, de kliniek in Guayaquil. Els was blij verrast en vereerd. Ze hebben minstens een uur met elkaar gesproken over de noodzaak van betaalbare en verantwoorde gezondheidszorg in de wijk.
Het was fijn om de goede én zorgelijke zaken met elkaar te kunnen delen.

Details

Gepubliceerd: 24 augustus 2019

La Sonrisa Naranja in Ecuador heeft een belangrijke award ontvangen. Tijdens een gala evenement van Stichting Resurgere, ontvingen Els en Gonzalo een award voor hun jarenlange inzet, toewijding en het leveren van een bijdrage aan de gemeenschap. La Sonrisa Naranja kreeg deze award voor het verstrekken van medische hulp en de verspreiding van kunst en cultuur om kinderen en jongeren in de sector weg te houden van drugs en andere gevaren. We zijn natuurlijk enorm trots!

En dat in een week waarin Els ook nog eens werd uitgenodigd voor een evenement voor vrouwelijke leiders van de provincie Guayas. Hoe gaaf is het dat zij als niet-Ecuadoraanse toch bij is vanwege haar werk met de stichting!

Details

Gepubliceerd: 09 augustus 2019

Het opknappen en verven van de stichting is een groot succes.
Eerst is er onderhoud gepleegd, daarna geschilderd en nu de laatste details:
Een tand, een foetus, een microscoop en natuurlijk het prachtige logo .
Dank aan iedereen die daar financieel aan bijgedragen heeft en natuurlijk grote dank aan de harde werkers:
Louisa Spaans, Erik Spaans en Daniel van Hauten!!