De afgelopen tijd kwamen twee verhalen ons ter ore die toch zeker het vermelden waard zijn:
Bij één van mijn pastorale bezoekjes trof ik dhr. Speijer aan, die vol trots zijn ansichtkaartenverzameling liet zien. “En”, zei hij, “na mijn overlijden gaat mijn dochter die verkopen en de opbrengst is voor de stichting!”. Al weer een paar jaar gelden overleed hij op zeer hoge leeftijd. En wat schetst onze verbazing om onlangs een telefoontje van zijn dochter te krijgen met de mededeling dat niet zij, maar haar echtgenoot, beetje bij beetje en stuk voor stuk de ansichtkaarten via Marktplaats tegen zo hoog mogelijke prijs wist te verkopen. En de opbrengst was € 250,- Heel veel dank voor de moeite ter nagedachtenis van dhr. Speijer en ten goede aan de stichting!
Werkstukken maken is meestal niet het leukste werk om te doen bij scholieren. Maar als het dan toch moet en je achternicht Els is in Nederland en ze wonen in Ecuador en ze hebben een stichting waar wat over te vetellen valt ( en een website waar je van alles over kan vinden!} dan pak je de draad op en begin je. Dat deed Lizzie Nootenboom uit groep 8. En wat heeft ze er een prachtig werkstuk van gemaakt! Dank je wel Lizzie en hopelijk krijg je er een hoog cijfer voor, want dat heb je zeker verdient!!
Na een maand vertoefd te hebben in Nederland waarin er veel gelopen, kou geleden, gefeest, bezocht en gefietst is, willen we iedereen bedanken die er voor gezorgd heeft deze tijd onvergetelijk te laten zijn.
En heel veel dank voor de donaties voor de stichting La Sonrisa Naranja die we in die periode extra mochten ontvangen via kerken, familie, vrienden en donateurs
Ze zijn inmiddels veilig in Ecuador aangekomen en gaan er zeker voor zorgen dat de gelden goed besteed gaan worden.
Blijf ons volgen hier op de website en de Facebook pagina.
De maanden maart en april zijn de vakantiemaanden in Ecuador. De kinderen zijn vrij van school: heet en veel regen.
Nu hebben de kinderen de afgelopen twee jaar sowieso online onderwijs gehad vanwege COVID. Des te spannender is het als de scholen in mei weer open gaan.
Els en Gonzalo begrijpen de zorgen van de ouders voor de hernieuwde contacten van de kinderen en starten in april een campagne. Ze bieden een medisch consult aan voor alle kinderen vanaf 5 jaar tegen geprediceerde prijs. En daaronder valt:
En na afloop een “gezondheidsdiploma” met tandpasta en borstel!
Een goede start op weg naar een gezond schooljaar!
U leest het goed, de stichting gaat uitbreiden, maar nog niet met een tweede vestiging. Daar zijn diverse pogingen toe ondernomen, die, helaas, tot nu toe, op niets uitgelopen zijn. Natuurlijk door Covid, maar ook door de veranderende criminele omstandigheden. Ecuador lijdt zwaar en is een drugsland geworden qua uitvoer en inname. De criminaliteit is daardoor enorm toegenomen, ook in de wijk en daar omheen. Dat maakt het moeilijk om op reguliere wijze aan een stuk grond te komen, waar het ook nog enigszins veilig is. Maar we houden hoop!! Els en Gonzalo gaan in ieder geval het bestaande alarmsysteem bij de stichting updaten en activeren.
We hebben wel besloten uit te breiden op de plaats waar de kliniek al staat en wel naar de bovenverdieping. De tweede verdieping blijft echter wel in de verhuur en hopelijk ook beschikbaar voor stagiaires die zich weer aandienen. De huurders van de eerste verdieping zijn verhuisd naar elders, dus ontstaat nu de mogelijkheid om deze verdieping bij de kliniek te betrekken. Els en Gonzalo zien kansen om de kwaliteit van het medisch / sociaal aanbod te vergroten door deze bovenruimte in te richten voor fysiotherapie, logopedie, psychologie en/of orthopedie. We gaan er vanuit dat dit alles kostendekkend zal zijn. Ook wordt onderzocht naar de mogelijkheid of er daar een ruimte geschikt gemaakt kan worden voor het maken van röntgenfoto’s. Dan bestaat de aanschaf van een mobiel röntgenapparaat tot de mogelijkheden. Ze doen onderzoek naar de eisen die in Ecuador/ Guayaquil gesteld worden aan zulke ruimtes. Natuurlijk gaat dat wel behoorlijk wat geld kosten, maar daar komen we tzt op terug. We houden u op de hoogte.
Zo’n 10 jaar geleden reed er een sjieke auto de wijk Horizontes in en stopte voor de kliniek. Dat was toen nog best een belevenis, want de wegen waren niet geasfalteerd en de wijk stond zeker niet goed bekend qua veiligheid.
De chauffeur opende de autodeur en er stapte een oude man uit. Deze meldde zich aan de balie en wachtte keurig op zijn beurt. Toen hij bij Els aansloot, vertelde hij dat hij van hen gehoord had, de website had bezocht en nu toch wel eens met eigen ogen wilde zien of het waar was wat hij had gelezen en gehoord.
Zijn naam is Gosseling de Vries, 84 jaar, Nederlander van geboorte en al vele jaren woonachtig en werkzaam in Ecuador, Guayaquil. Het gesprek werd dan ook in het Nederlands gevoerd! Hij had goede verhalen gehoord over deze dokters, dus had hij zijn chauffeur opdracht gegeven om eens langs te gaan. En vanaf dat moment ondersteunt hij de kliniek met een maandelijkse donatie.
Het was een fijn gesprek en een bijzondere ontmoeting, die tot op de dag van vandaag is uitgelopen op een wederzijdse vriendschap. Hij komt niet meer langs, maar Els wel bij hem. Voor een praatje, een hapje en een drankje, altijd een luisterend oor en goede adviezen over en weer.